De weg kwijt

Roos haalde haar schouders op, en ging op haar tijger zitten. "Als jullei gaan, reis ik wel even mee." Zei ze.

Caghon maakte een touw aan aan zijn draak, om weer te luchtsurfen.

"Zullen we eerst even gaan eten?" Marijnium voelde zijn maag knorren bij de gedachte aan eten.

Caghon werd wild: ''ETEN!? Is hier eten!?'' En bedacht zich de smaak van kippenborst.

Roos deinsde wat achteruit bij het zien van de doorgeslagen Caghon. "Eh, juist..." zei ze. "Misschien is het handig als we ergens een of ander dier doden voor vlees?" vroeg ze zo onschuldig mogelijk.

Caghon keek hongerig naar roos haar tijger ''Voer!''

"Dat plan kan je maar beteruit je hoofd zetten." grijnsde Roos. De tijger van Roos keek met een dodelijke blik naar Caghon, en gromde zachtjes. "Neem maar wat van je eigen draak." grinnikte ze.

Caghon keek hongerig naar roos: ''Wutte...? Draawg? Ik heb zin in mensch!''

Roos haalde haar boogtevoorschijn, en spande er een pijl in. "Dat idee... Zet je maar weer snel uit je hoofd." zei ze serieus. "Anders reis ik niet meer met jullie mee, en betekend dat geen..." Roos keek even zoekend rond. Een kleinepoolvos keek nieuwsgierig wat er aan de hand was. Roos grijnsde, en schoot haar pijl op de poolvos, die eraan overleed. Haar tijger leidde haar naar de poolvos. "Dat betekend dat je geen poolvossen bont krijgt." grinnikte ze. Ze pakte een nieuwe pijl, en spande die weer in de boog.

Caghon keek ditmaal hongerig naar de poolvos, maar voordat hij kon toeslaan kwam Caghon's draak eraan en at het op. Caghon stond op met een draak in zijn mond.
''Yuck! Ik eet geen Poolvos meer!''

"Ach, laat ook maar." mompelde Roos. "Tegen zovaal unbenulligheid ben ik niet opgewassen." zei ze haast onverstaanbaar. Ze stapte op de rug van haar tijger. "Weet je... Ik ga maar weer verder. Jullie zien maar wat jullie doen." grijnsde ze. haar tijger draaide zich om, klaar om te vertrekken. Ze rommelde even wat in de zijtas, en haalde er een gedroogde hazen poot uit. Ze grijsde even, en gooide het daarna in de sneeuw. "Zie maar wat je er mee doet." zei Roos.

''Hey! En wij dan! Jij bent het brein van het team!'' Riep Caghon.

"Hoezo ben ik dat dan?" vroeg Roos argwaanend. Waarschijnlijk zei Caghon het gewoon om haar langer op deze plek te laten blijven. Haar tijger draaide een kwart slag, zodat Roos Caghon aan kon kijken.

''Omdat jij altijd het eten bij hebt!'' Antwoordde Caghon met een grijns op zijn gezicht.

"Je kan toch ook je eigen eten meenemen?" andwoordde Roos. "Zo moeilijk is dat nou ook weer niet."

''Maar ik heb niet coole tijger die eten vangt en... eten vangt!'' Zei Caghon met grote ogen starend naar Roos

"Je hebt toch ook een draak?" zei Roos. "Die kan net zo goed jagen als mijn tijger." zei ze nors.

Caghon probeerde snel nog wat te verzinnen, maar kraamde onzin uit: ''Een boer heeft een baby geslagen met een appel!'' En dacht daarna: ''Wth xD''

"Ehm, oke. Leuk voor die boer." zei Roos. "Maar waarom zou dat mij eigenlijk ook maar iéts meoten interesseren?"

Caghon gaf de hoop op en ging op de grond zitten huilen: ''Ik wil meeeee!!''

"Mee naar wat?" vroeg Roos. "Ik weet niet eens zeker waar ik naartoe ga. Hoe ben je er dan zo zeker van dat jij dat wel weet?"

Caghon was stil, hij wist niks meer te zeggen. ''Maar, maar...''

"Ja?" zei Roos. "Maar wat...?" zei ze met een uitdagende ondertoon in haar stem.

''Ik wil mee naar waar jij heen gaat, omdat jij eten bij hebt en omdat ik het niet bij die geest of whatever uit kan houden!'' Riep Caghon.

"Ik heb al gezegd, dat je zelf ook voor eten kan zorgen." zei Roos zachtjes grinnikend. "En die geest was toch jou vriend?"